Luís Bará critica a “conivencia” PP-PSOE para non investigar os bens inmatriculados pola igrexa
Na proposta, o BNG propoñía estudar “vías legais para reclamar a anulación das inmatriculacións” de bens de dominio público e sen documento acreditativo da propiedade, así como a creación dunha unha oficina de información e asesoramento para as entidades que reclamen estes bens. Iniciativas vetadas polo PP que votou en contra destas medidas.
Bará criticou a posición do PP “que se mantén na súa posición habitual de defensa dos privilexios, dos abusos e o espolio da Igrexa, fixérono durante o franquismo e ségueno facendo agora”, denunciou, “só así se explica que vetasen a proposta de crear unha oficina de asesoramento, porque moitos deses bens poden ser propiedade de concellos, de comunidades veciñais, parroquiais ou comunidades de montes e que, sen sabelo, a Igrexa se apresara dous seus bens”.
Menos comprensible é a falta de apoio do PSOE, que se abstivo na votación en comisión parlamentaria, -indicou-, tras denunciar que o Goberno de Pedro Sánchez “está retrasando a publicación do informe dos bens inmatriculados, e polo tanto é responsable porque a partir dese informe poden iniciarse as accións legais para destapar o rexistro de bens que se fixeron de maneira irregular ou ilegal”.
Lembra Bará que o Executivo central dispón desde agosto de 2018 dunha listaxe de bens inmatriculados pero que non fixo pública impedindo abrir vías legais. Por esta razón, o BNG reclamou a publicación desa listaxe para, a continuación, demandar do Goberno do Estado e da Xunta que promovesen a anulación daquelas inscricións que supoñan a apropiación de bens de dominio público e doutras propiedades de administracións e particulares.
A iniciativa do BNG apostaba por investigar todos as inmatriculacións realizadas desde 1946, data en que se aprobou a norma que outorgaba á Igrexa católica a posibilidade de rexistrar bens sen acreditar propiedade, apuntando que esta investigación debía incidir especialmente na inscrición de lugares de culto, -que están excluídos da lei de 1946, aínda que si incluídos na reforma de 1998 da Lei Hipotecaria-, e nos bens considerados de dominio público.
A este respecto, o nacionalista lembrou a sentenza do Tribunal de Estrasburgo de 2016 que cualifica de “arbitrario o dereito de inmatriculación da Igrexa” e considera que viola o dereito de propiedade. Por iso critica a “conivencia de PP e PSOE para protexer estes privilexios e abusos, impropios dun Estado aconfesional”.
Antecedentes do espolio da Igrexa
A Igrexa católica goza desde 1946 dun privilexio franquista que lle permitiu inscribir miles de bens sen ter que acreditar a propiedade dos mesmos, porque a Lei hipotecaria e o regulamento permitiron que os representantes eclesiásticos actuasen como “fedatarios públicos”.
Aínda que a citada norma impedía inscribir templos dedicados ao culto por ser considerados bens de dominio público, a realidade é que nos anos 80 e 90 do século pasado moitos destes bens foron inmatriculados, inscritos por primeira vez no Rexistro da Propiedade a nome da Igrexa e, en 1998, o goberno do PP ampliou “o privilexio franquista” mediante unha modificación da Lei hipotecaria que lle permitía á igrexa inscribir tamén lugares de culto como igrexas, mosteiros, ermidas, capelas, catedrais,
Como consecuencia desta norma, estímase que entre 1998 e 2015, ano da supresión desta prerrogativa, foron inscritos máis de 30.000 bens a nome da Igrexa católica, dos cales unha parte poderían ser bens privados, outros de propiedade das administracións e outros de dominio público.